Aandal Venkatraghavan
Active member
காதை_01
“ஏன்டா உசுர எடுக்குறீங்க? நானே பீதில இருக்கேன்” என்று மூக்கை உறிஞ்சியபடி ஜான் கெஞ்ச,
“இந்தாடி.. மிந்தாநேத்து பார்த்த பேய் படத்துக்கு இன்னுமா நீ பீதில இருக்க?” என்று விஷ்வேஷ் எகுறினான்.
“அடேய்.. அர்த்த ராத்திரிடா.. உங்க அட்டூழியத்துக்கு ஒரு அளவில்லையா?” என்று ஜான் கூற,
“என்னமோ புதுசா வந்து உக்காந்துருக்குற போல ஸீன் போடாத கேர்ள்” என்றபடி துருவன் வந்தமர்ந்தான்.
“அதான? என்ன ஜான்? இந்த முறை நம்ம வட்டம் எவ்வளவு பெருசாயிருக்கு.. நாம அதைச் செலிபிரேட் பண்ண வேணாமா?” என்று இளநகை கூற,
“அப்படி சொல்லுடா” என்று துருவன் தன்னவளுக்கு ஒத்து ஊதினான்.
அவனை ஏற இறங்க பார்த்தவள், “அகாவை மட்டும் வுட்டுட்டீங்க?” என்று கூற,
“அவ பிரெக்னென்டா இருக்காடி” என்று மதி கூறினான்.
“இதுலாம் அநியாயம்” என்று ஜான் கூற, “நீயும் பிரெக்னென்டா இருந்தா வுட்டுருப்போம்” என்று விஷ் கூறியது தான் தாமதம்,
“அர்த்த ராத்திரி இப்புடி புருஷன் பொண்டாட்டிய புடிச்சு வச்சுகிட்டா எங்கேந்துடா மாசமாவுறது” என்று பாய்ந்தாள்.
லஜ்ஜையே இல்லாமல் அவள் பேசியதில் மதி தான் எப்போதும் போல் வெட்கப்பட்டு “அடியே..” என்க,
“யோ.. இதுல உனக்கு வெக்கம் வேறயா? தூக்கம் வருது மதி” என்றாள்.
இவர்களது களவரத்திற்குள் தனது ஒரு வயது மகன் விஜயனை தூங்க வைத்துவிட்ட அமிர்தப்ரியா வந்தமற, தனது ஐந்து மாத சூழ் தாங்கிய வயிற்றை ஒரு கையிலும், அகர்ணன் கரத்தை ஒரு கையிலும் பிடித்துக் கொண்டு அவ்விடம் வந்து சேர்ந்தாள் அகநகை செல்வி.
“ஏ கேர்ள்.. உன்னைத் தூங்க தான சொன்னோம்?” என்று ஜான் அதட்டலாய் கேட்க,
“மேடம் மதியம் நல்லா தூங்கிட்டாங்க. நீங்களாம் மாடில மாநாடு வேற போடுறதை பத்தி சொல்லிட்டீங்க.. தூக்கம் வருமா இவளுக்கு?” என்று மனையாளை செல்லமாய் முறைத்தபடி அகர்ணன் கூறவும்,
“சரி சரி.. வந்து சிட்டுங்க” என்று மதி கூறினான்.
ஜான்விகா, மதிமகிழன், அமிர்தப்ரியா, விஷ்வேஷ்வரன், அகநகை செல்வி, அகர்ணன், இளநகை செல்வி மற்றும் துருவன் அவ்விடத்தில் கூடியிருந்தனர்.
ஆம்! அவர்களது ஆஸ்தான மொட்டை மாடியில், அந்த மாயாஜால சீட்டுக்கட்டுடன்.
“ரொம்ப நாள் கழிச்சு எல்லாரும் இப்படி விளையாடுறோம்ல?” என்று அகநகை வினவ,
“ஆமா அகா.. நம்ம ஜான் தான் பிஸி.. மேடம் புருஷோட ஊர் சுத்த கிளம்பிட்டாங்க” என்று விஷ்வேஷ் கூறினான்.
“பொறுக்காதே.. நானே இருந்து இருந்து இப்பத்தான்டா அவனோட ஹனிமூன் போயிட்டு வந்தேன்.. அதுக்கு ஏன்டா வயிறு எரியுற? உன் பொண்டாட்டிய கூட்டிட்டு போவ வேண்டியது தானே?” என்று ஜான் கூறியபடி அந்தச் சீட்டுக்கட்டை அணைவருக்கும் போட்டாள்.
“ஹ்ம்.. எங்க ஜான்? இந்த விஜய வச்சுகிட்டு வீட்டு வாசல்படிய தாண்டுறதே போராட்டமா இருக்குது.. சரியான அப்பா தூக்கி.. அவரை வேலைக்கு அனுப்புறதே போராட்டம் தான்.. வண்டி சாவிய கையுல எடுத்துட்டாலே அப்பா அப்பானு கத்தி விறைக்குறான்” என்று அமிர்தப்ரியா கூற,
மனையாள் குரலில் இருக்கும் ஏக்கத்தில் அழகாய் சிரித்துக் கொண்ட விஷ்வேஷ், “நாளைக்கு தம்பியவும் தூக்கிட்டு பார்க் போயிட்டு வருவோம்டா அமி” என்றான்.
“ஆளாளுக்கு காதல் பயிறு வளர்த்துக் கடுப்பேத்துறானுங்களே..” என்று துருவன் முனுமுனுத்தது கேட்டு இளநகை பக்கென்று சிரிக்க,
“உனக்கு வேணும்னா நீயும் வளர்த்துவிடேன்டா” என்று அகா நக்கலாகக் கூறினாள்.
“அதுக்குலாம் ஒரு குடுப்பனா வேணும்டி” என்று அவன் பெருமூச்சுவிட,
“ஏன்டா இன்னும் உன் லவ்வ சொல்லாம இருக்க?” என மதி கேட்டே விட்டான்.
அதில் துருவன் திடுக்கிட்டு நோக்க, ‘துருவன் லவ் பண்றாங்களா?’ என்று இளநகை ஆச்சரியமாய் பார்த்தாள்.
அவளுக்குத் துருவன் பால் காதலெல்லாம் கிடையாது.. ஆனால் அக்காவின் தோழர்களுடன் அத்தனை நெருக்கம் என்பதால் புதியதோர் விடயம் அறிந்ததும் அதிர்ச்சியுற்றாள்.
“டேய்..” என்று துருவன் பல்லைக் கடிக்க,
‘ஆத்தீ…’ என்றுணர்ந்த மதி, “சாரி மை டியர் மச்சான்..” என்று பல்லிளித்தான்.
“உங்களயெல்லாம் வச்சுகிட்டு” என்று துருவன் பெரு மூச்சுவிட,
“ஆனா மதி கேட்ட கேள்வி தான் எனக்கும்” என்று அகர்ணன் தனது கையிலிருக்கும் சீட்டை ஆராய்ந்தபடியே கூறினான்.
“அகர்.. நீங்களுமா?” என்று அவன் கேட்க,
“அவர் கேட்குறதுல என்னடா தப்பிருக்கு? இதே கேள்விதான் எனக்குமே” என்று அகா கூறினாள்.
“ப்ச்.. அவ படிச்சு முடிக்கட்டும்.. டிஸ்டர்ப் பண்ண விரும்பலை” என்று அவன் முனுமுனுக்க,
“காதல சொன்னாளே அவளுக்கு டிஸ்டர்பென்ஸ்னு ஏன்டா நினைக்குற? அடுத்து ஒரு டிகிரி பண்ணனும்னு வந்து நின்னா அப்பவும் இதேதான் சொல்லுவியா?” என்று விஷ் கேட்டான்.
இவர்கள் பேச்சு வார்த்தையை மனதில் போட்டுக் கொண்டாளும், இளநகை ஏதும் கேட்டுக் கொள்ளவில்லை.
அவளை ஓரக்கண்ணால் ஒரு பார்வை பார்த்தவன், “அவளுக்காக வெயிட் பண்றதுல எனக்கு எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை” என்று கூற,
பாவையும் அவன் பார்வையை உணர்ந்தாளோ? மெல்ல நிமிர்ந்து தன்னை ஆழமாய் பார்ப்பவனின் பார்வையை சந்தித்தாள்.
அந்த ஒற்றை பார்வை அவளுள் ஊடுறுவி எதையெதையோ உணர்த்த முயற்சித்து உணர்த்த இயலாத தவிப்புடன் திரும்பிட, ஆடவன் தன் சிரம் தாழ்த்திக் கொண்டான்.
'இ..இப்ப எதுக்கு இப்படி பார்த்தாங்க?’ என்று மனதில் தடுமாறி நின்றவள் தன்னை வெகுப் பிரயத்தனப்பட்டு மீட்க,
“சரிசரி.. எதும் படத்துக்குப் போலாமா நாளைக்கு ஈவ்னிங்?” என்று அமிர்தா கேட்டாள்.
“சும்மா கசகசனு லவ் படத்துக்கே கூட்டு போவாதீங்கடா.. ஜுராசிக் பார்க் மாதிரி எதாச்சும் திரில்லிங்கா அட்வென்சரியஸான படத்துக்கா கூட்டிட்டு போங்க” என்று ஜான் கூற,
“உன்னையலாம் எப்புட்ரீ நான் லவ் பண்ணேன்?” என்று மதி ஆச்சரியமாய் கேட்டான்.
“மதியண்ணா.. ரொம்ப லேட்.. கல்யாணமே பண்ணியாச்சு.. இனிமே நோ ஆப்ஷன்” என்று இளநகை கூறி சிரிக்க,
“அதைச் சொல்லுடா.. ரிட்டர்ன் போடுற ஆப்ஷன் கூடக் கிடையாது” என்றான்.
“ஹலோ.. நாங்க என்ன சொமேடோல ஆடர் பண்ண பக்கெட் பிரியாணியா ரிட்டர்ன் போடுறதுக்கு?” என்று ஜான் இடுப்பில் கை ஊன்றிக் கோபமாய் கேட்க,
“இல்லடா தங்கம்.. நீ ஸ்விக்கீல ஆர்டர் பண்ண பழைய சோறு” என்றான்.
மீண்டும் சிரிப்பலை பெறுக, “சரி படத்துக்குப் போலாமா?” என்று மீண்டும் ப்ரியா கேட்டாள்.
“சரிடி.. டிக்கெட் கிடைக்குதா பார்ப்போம்” என்று விஷ் கூற,
“டேய் அட்வென்சர் மூவி..” என்று ஜான் கூறினாள்.
“என்ன ஜான் எதும் புதையல் தேடல்ல இறங்க போறியா?” என்று அகா கேட்க,
“நல்லா இருக்கும்ல? நாம எல்லாரும் சேர்ந்து தேடுவோம்..” என்று விஷ் கூறினான்.
“புதுசா வாங்குன கூலிங்க கிளாஸயே ரூமுக்குள்ள வச்சுட்டு எங்க வச்சோம்னு தெரியாம அந்த தேடு தேடுன.. நீ புதையல் தேட போறியா?” என்று அகர்ணன் வினவ,
“இமோஷனல் டேமேஜ்..” என்றபடி தலையில் கைகள் மடக்கி குத்திக் கொண்டான்.
“எனக்கு இந்த அட்வென்சரஸ் மூவீஸ் ரொம்ப பிடிக்கும்.. நான் கூட யோசிச்சுருக்கேன்.. நாம க்ரூப்பா நிறையா பேர் சேர்ந்து எதாவது புதையல் வேட்டைல இறங்கினா சூப்பரா இருக்கும்னு.. ஏ! உங்களுக்கு ஞாபகம் இருக்கா? சின்ன வயசுல செயின், மோதிரம் இப்படி எதாவது ஒளிச்சு வச்சு அது கண்டிபிடிக்க நிறையா க்ளூ எழுதி அங்க அங்க ஒளிச்சு வச்சு நம்ம விளையாடுவோம்ல?” என்று இளா கேட்க,
“ஆமா இளா.. அதுலாம் செம்ம ஜாலியா இருக்கும்” என்று அகா உற்சாகமாய் கூறினாள்.
“ஹ்ம்.. அப்படி எதும் நிஜமாவே தேடி போற போல இருந்தா நல்லா இருக்கும். எக்ஸைடிங்கா.. இந்தச் வீ.ஜீ.பீ ஸ்னோ வேர்ள்ட் இருக்குற போல இதுமாதிரி எதும் இன்டோர் கேம் ஸ்டார்ட் பண்ணா நல்லா இருக்கும்” என்று துருவன் கூற,
“ஆமால்ல?” என்று இளா உற்சாகமாய் அவனைப் பார்த்தாள்.
அவர்கள் கையில் இருந்த மாயாஜால சீட்டுகள் அவர்கள் பேச்சிற்கு ஏற்ப அதன் மாயாஜலத்தை சிறப்பாகச் செய்து ‘ததாஸ்து…’ என்றது.
இரவு வெகுநேரம் ஆனதும், “அகா.. டயர்டா இருக்குனா போய்த் தூங்குடி” என்று ஜான் கூற,
“ஏ.. எல்லாருமே போலாம்.. ரொம்ப லேட் ஆயிடுச்சு..” என்று விஷ் கூறினான்.
“ஹ்ம்.. ஆமாபா.. எனக்குத் தூக்கமா வருது” என்று இளா கூற,
“சரி வாங்க கிளம்புவோம்” என்று துருவன் கூறினான்.
யாவரும் விடைபெற்றுக் கொண்டு அவரவர் அறைக்குச் செல்ல, படுக்கும் முன் தங்கள் கரங்களைப் பார்த்தோர், ‘என்ன ஜிகினாவா இருக்கு?’ என்று அதைக் கழுவிவிட்டு வந்து படுத்தனர்.
—---------------------
மறுநாள் காலை, சூரியன் முகத்தில் சுரீரென அடிக்க, அதில் சற்றே எரிச்சலுற்ற இளநகை, பக்கவாட்டாகத் திரும்பிப் படுத்தாள்.
படுத்தவள் உடல் கரடுமுரடான பகுதியில் குத்தப்பட, “ப்ச்.. என்னதிது?” என்று மீண்டும் திரும்பியவள் இடையில் நறுக்கென்று ஏதோ குத்திய உணர்வு..
“ஸ்ஸ் ஆ..” என்று கண்களைத் திறக்க அவள் சிரமப்பட, பாவையை அணைத்து ஏதோ ஓர் வலிமையான பொருள் இருப்பதைப் போன்று உணர்ந்தாள்.
கண்களை வந்து தாக்கிய வெளிச்சத்தினால் சிரமப்பட்டு முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு கண் திறந்தவள் முகத்திற்கு வெகு அருகில் துருவனின் முகமிருக்க, அதில் மூச்சுவிட மறந்த நிலையில் பதறிப் போனாள்.
“அம்மே..” என்று அவள் அலற, அதில் பதறிக் கொண்டு முழித்த துருவன் அவளை அணைத்து படுத்திருப்பதில் மேலும் பதறி விலகினான்.
மீண்டும் அவனுடலில் ஏதோ குத்த, “ஆ..” என்றபடி எழுந்தவன் அப்போதே சுற்றி முற்றி தன் பார்வையை சுழற்றினான்.
அடர்ந்த காட்டுப்பகுதிக்கு நடுவில் தான் இருப்பதை உணர்ந்தவன் இளநகையைப் பார்க்க,
பீதியுடன் எழுந்து நின்றவள், “நம்ம எங்க இருக்கோம்?” எனும்போதே, “அய்யோ அம்மே பேயீஈஈஈ” என்று உச்சகட்ட குரலில் ஜான் கத்துவது கேட்டது.
அவள் சத்தத்தில் பதறிப்போன இளா துருவன் கரங்களைப் பற்றிக் கொள்ள, அதில் உள்ளுக்குள் சில்லென்று உணர்ந்தபோதும் அவள் தோளைத் தட்டிக் கொடுத்தவன் அவளுடன் குரல் வந்த திசைக்குச் சென்றான்.
ஜான் வாயைப் பொத்தி முறைத்த மதி, “அது வெறும் பாறைடி பைத்தியமே” என்க,
“டேய் மாங்கா.. என்னாச்சு? உன் மைக் போச்சா?” என்று கத்தி பேசினாள்.
தன் காதுகளைப் பொத்திக் கொண்ட மதி, “ஏன்டி கத்துற?” என்க,
“என்னடா பேசுற? சத்தமா பேசுடா” என்று மேலும் கத்தினாள்.
அதற்குள் அவள் சத்தம் கேட்ட மற்றவர்களும் அங்கே கூடிவிட, “ஆ.. ஜான் காது வலிக்குது” என்று விஷ் அவள் சத்தத்தில் கடுப்போடு கத்தினான்.
அவள் ஏதும் கேட்காமல் மேலும் கத்த, அவள் வாயைக் கப்பென்று மூடிய துரு, “எங்களுக்கு மைக் நல்லா வேலை செய்யுது உனக்குத் தான் காது கேட்கலை” என்று சைகை செய்ய,
“அய்யயோ.. என் காது போச்சா?” என்று மீண்டும் கத்தினாள்.
அதில் அதிர்ந்து போன துருவன் மற்றவர்களைப் பார்க்க, “நான் பேசட்டுமா?” என்ற ஒரு குரல் வானத்திலிருந்து ஒலித்தது.
அனைவரும் மாவீரன் படம் சிவகார்த்திகேயன் போல வானத்தைப் பார்க்க, பிரகாசமான ஒளியுடன் கனீரென்று பேசியது அந்த அசரீரி!
அனைவரும் ஆச்சரியமாய் மேலே பார்ப்பதைப் பார்த்த ஜான் தானும் நிமிர்ந்து, “என்னாத்தடா பாக்குறீங்க?” என்று கத்த,
“அய்யோ.. இவ கத்துறதுல என் காது ஜவ்வு கிளிஞ்சுடும் போலயே” என்று விஷ் தன் காதுகளைப் பொத்திக் கொண்டான்.
“அடடா.. உங்களோட அக்கப்போரா இருக்கு.. ஒரு அசரீரிய பேச விடுறீங்களா? சரி இருங்க” என்ற அந்த ஒளி சொடக்கிட, அனைவரும் வித்தியாசமாய் உணர்ந்தனர்.
ஜான் தன் காதுகளைத் தொட்டுப் பார்த்து, “ஏ குறுவி சத்தம்.. எனக்குக் காது கேட்குது” என்க,
“எல்லாம் ஒரு பத்து நிமிஷத்துக்கு தான்” என்று அசரீரி கூறியது.
யாவரும் மேலே நோக்க, “இது ஒரு சுவாரஸ்யமான புதையல் வேட்டை. புதையலை கண்டுபிடிச்சா உங்க உலகத்துக்குப் போயிடுவீங்க.. இல்லைனா காலம் பூரம் இங்க தான் இருக்கனும்” என்று அசரீரி கூற,
“என்னாதூ.. மறுபடியும் மேஜிக்கா?” என்று நம் தோழர்கள் நால்வரும் கத்தினர்.
-தொடரும்...
உங்கள் பொன்னான கருத்துக்களை சொல்லுங்க தங்கம்ஸ்
“ஏன்டா உசுர எடுக்குறீங்க? நானே பீதில இருக்கேன்” என்று மூக்கை உறிஞ்சியபடி ஜான் கெஞ்ச,
“இந்தாடி.. மிந்தாநேத்து பார்த்த பேய் படத்துக்கு இன்னுமா நீ பீதில இருக்க?” என்று விஷ்வேஷ் எகுறினான்.
“அடேய்.. அர்த்த ராத்திரிடா.. உங்க அட்டூழியத்துக்கு ஒரு அளவில்லையா?” என்று ஜான் கூற,
“என்னமோ புதுசா வந்து உக்காந்துருக்குற போல ஸீன் போடாத கேர்ள்” என்றபடி துருவன் வந்தமர்ந்தான்.
“அதான? என்ன ஜான்? இந்த முறை நம்ம வட்டம் எவ்வளவு பெருசாயிருக்கு.. நாம அதைச் செலிபிரேட் பண்ண வேணாமா?” என்று இளநகை கூற,
“அப்படி சொல்லுடா” என்று துருவன் தன்னவளுக்கு ஒத்து ஊதினான்.
அவனை ஏற இறங்க பார்த்தவள், “அகாவை மட்டும் வுட்டுட்டீங்க?” என்று கூற,
“அவ பிரெக்னென்டா இருக்காடி” என்று மதி கூறினான்.
“இதுலாம் அநியாயம்” என்று ஜான் கூற, “நீயும் பிரெக்னென்டா இருந்தா வுட்டுருப்போம்” என்று விஷ் கூறியது தான் தாமதம்,
“அர்த்த ராத்திரி இப்புடி புருஷன் பொண்டாட்டிய புடிச்சு வச்சுகிட்டா எங்கேந்துடா மாசமாவுறது” என்று பாய்ந்தாள்.
லஜ்ஜையே இல்லாமல் அவள் பேசியதில் மதி தான் எப்போதும் போல் வெட்கப்பட்டு “அடியே..” என்க,
“யோ.. இதுல உனக்கு வெக்கம் வேறயா? தூக்கம் வருது மதி” என்றாள்.
இவர்களது களவரத்திற்குள் தனது ஒரு வயது மகன் விஜயனை தூங்க வைத்துவிட்ட அமிர்தப்ரியா வந்தமற, தனது ஐந்து மாத சூழ் தாங்கிய வயிற்றை ஒரு கையிலும், அகர்ணன் கரத்தை ஒரு கையிலும் பிடித்துக் கொண்டு அவ்விடம் வந்து சேர்ந்தாள் அகநகை செல்வி.
“ஏ கேர்ள்.. உன்னைத் தூங்க தான சொன்னோம்?” என்று ஜான் அதட்டலாய் கேட்க,
“மேடம் மதியம் நல்லா தூங்கிட்டாங்க. நீங்களாம் மாடில மாநாடு வேற போடுறதை பத்தி சொல்லிட்டீங்க.. தூக்கம் வருமா இவளுக்கு?” என்று மனையாளை செல்லமாய் முறைத்தபடி அகர்ணன் கூறவும்,
“சரி சரி.. வந்து சிட்டுங்க” என்று மதி கூறினான்.
ஜான்விகா, மதிமகிழன், அமிர்தப்ரியா, விஷ்வேஷ்வரன், அகநகை செல்வி, அகர்ணன், இளநகை செல்வி மற்றும் துருவன் அவ்விடத்தில் கூடியிருந்தனர்.
ஆம்! அவர்களது ஆஸ்தான மொட்டை மாடியில், அந்த மாயாஜால சீட்டுக்கட்டுடன்.
“ரொம்ப நாள் கழிச்சு எல்லாரும் இப்படி விளையாடுறோம்ல?” என்று அகநகை வினவ,
“ஆமா அகா.. நம்ம ஜான் தான் பிஸி.. மேடம் புருஷோட ஊர் சுத்த கிளம்பிட்டாங்க” என்று விஷ்வேஷ் கூறினான்.
“பொறுக்காதே.. நானே இருந்து இருந்து இப்பத்தான்டா அவனோட ஹனிமூன் போயிட்டு வந்தேன்.. அதுக்கு ஏன்டா வயிறு எரியுற? உன் பொண்டாட்டிய கூட்டிட்டு போவ வேண்டியது தானே?” என்று ஜான் கூறியபடி அந்தச் சீட்டுக்கட்டை அணைவருக்கும் போட்டாள்.
“ஹ்ம்.. எங்க ஜான்? இந்த விஜய வச்சுகிட்டு வீட்டு வாசல்படிய தாண்டுறதே போராட்டமா இருக்குது.. சரியான அப்பா தூக்கி.. அவரை வேலைக்கு அனுப்புறதே போராட்டம் தான்.. வண்டி சாவிய கையுல எடுத்துட்டாலே அப்பா அப்பானு கத்தி விறைக்குறான்” என்று அமிர்தப்ரியா கூற,
மனையாள் குரலில் இருக்கும் ஏக்கத்தில் அழகாய் சிரித்துக் கொண்ட விஷ்வேஷ், “நாளைக்கு தம்பியவும் தூக்கிட்டு பார்க் போயிட்டு வருவோம்டா அமி” என்றான்.
“ஆளாளுக்கு காதல் பயிறு வளர்த்துக் கடுப்பேத்துறானுங்களே..” என்று துருவன் முனுமுனுத்தது கேட்டு இளநகை பக்கென்று சிரிக்க,
“உனக்கு வேணும்னா நீயும் வளர்த்துவிடேன்டா” என்று அகா நக்கலாகக் கூறினாள்.
“அதுக்குலாம் ஒரு குடுப்பனா வேணும்டி” என்று அவன் பெருமூச்சுவிட,
“ஏன்டா இன்னும் உன் லவ்வ சொல்லாம இருக்க?” என மதி கேட்டே விட்டான்.
அதில் துருவன் திடுக்கிட்டு நோக்க, ‘துருவன் லவ் பண்றாங்களா?’ என்று இளநகை ஆச்சரியமாய் பார்த்தாள்.
அவளுக்குத் துருவன் பால் காதலெல்லாம் கிடையாது.. ஆனால் அக்காவின் தோழர்களுடன் அத்தனை நெருக்கம் என்பதால் புதியதோர் விடயம் அறிந்ததும் அதிர்ச்சியுற்றாள்.
“டேய்..” என்று துருவன் பல்லைக் கடிக்க,
‘ஆத்தீ…’ என்றுணர்ந்த மதி, “சாரி மை டியர் மச்சான்..” என்று பல்லிளித்தான்.
“உங்களயெல்லாம் வச்சுகிட்டு” என்று துருவன் பெரு மூச்சுவிட,
“ஆனா மதி கேட்ட கேள்வி தான் எனக்கும்” என்று அகர்ணன் தனது கையிலிருக்கும் சீட்டை ஆராய்ந்தபடியே கூறினான்.
“அகர்.. நீங்களுமா?” என்று அவன் கேட்க,
“அவர் கேட்குறதுல என்னடா தப்பிருக்கு? இதே கேள்விதான் எனக்குமே” என்று அகா கூறினாள்.
“ப்ச்.. அவ படிச்சு முடிக்கட்டும்.. டிஸ்டர்ப் பண்ண விரும்பலை” என்று அவன் முனுமுனுக்க,
“காதல சொன்னாளே அவளுக்கு டிஸ்டர்பென்ஸ்னு ஏன்டா நினைக்குற? அடுத்து ஒரு டிகிரி பண்ணனும்னு வந்து நின்னா அப்பவும் இதேதான் சொல்லுவியா?” என்று விஷ் கேட்டான்.
இவர்கள் பேச்சு வார்த்தையை மனதில் போட்டுக் கொண்டாளும், இளநகை ஏதும் கேட்டுக் கொள்ளவில்லை.
அவளை ஓரக்கண்ணால் ஒரு பார்வை பார்த்தவன், “அவளுக்காக வெயிட் பண்றதுல எனக்கு எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை” என்று கூற,
பாவையும் அவன் பார்வையை உணர்ந்தாளோ? மெல்ல நிமிர்ந்து தன்னை ஆழமாய் பார்ப்பவனின் பார்வையை சந்தித்தாள்.
அந்த ஒற்றை பார்வை அவளுள் ஊடுறுவி எதையெதையோ உணர்த்த முயற்சித்து உணர்த்த இயலாத தவிப்புடன் திரும்பிட, ஆடவன் தன் சிரம் தாழ்த்திக் கொண்டான்.
'இ..இப்ப எதுக்கு இப்படி பார்த்தாங்க?’ என்று மனதில் தடுமாறி நின்றவள் தன்னை வெகுப் பிரயத்தனப்பட்டு மீட்க,
“சரிசரி.. எதும் படத்துக்குப் போலாமா நாளைக்கு ஈவ்னிங்?” என்று அமிர்தா கேட்டாள்.
“சும்மா கசகசனு லவ் படத்துக்கே கூட்டு போவாதீங்கடா.. ஜுராசிக் பார்க் மாதிரி எதாச்சும் திரில்லிங்கா அட்வென்சரியஸான படத்துக்கா கூட்டிட்டு போங்க” என்று ஜான் கூற,
“உன்னையலாம் எப்புட்ரீ நான் லவ் பண்ணேன்?” என்று மதி ஆச்சரியமாய் கேட்டான்.
“மதியண்ணா.. ரொம்ப லேட்.. கல்யாணமே பண்ணியாச்சு.. இனிமே நோ ஆப்ஷன்” என்று இளநகை கூறி சிரிக்க,
“அதைச் சொல்லுடா.. ரிட்டர்ன் போடுற ஆப்ஷன் கூடக் கிடையாது” என்றான்.
“ஹலோ.. நாங்க என்ன சொமேடோல ஆடர் பண்ண பக்கெட் பிரியாணியா ரிட்டர்ன் போடுறதுக்கு?” என்று ஜான் இடுப்பில் கை ஊன்றிக் கோபமாய் கேட்க,
“இல்லடா தங்கம்.. நீ ஸ்விக்கீல ஆர்டர் பண்ண பழைய சோறு” என்றான்.
மீண்டும் சிரிப்பலை பெறுக, “சரி படத்துக்குப் போலாமா?” என்று மீண்டும் ப்ரியா கேட்டாள்.
“சரிடி.. டிக்கெட் கிடைக்குதா பார்ப்போம்” என்று விஷ் கூற,
“டேய் அட்வென்சர் மூவி..” என்று ஜான் கூறினாள்.
“என்ன ஜான் எதும் புதையல் தேடல்ல இறங்க போறியா?” என்று அகா கேட்க,
“நல்லா இருக்கும்ல? நாம எல்லாரும் சேர்ந்து தேடுவோம்..” என்று விஷ் கூறினான்.
“புதுசா வாங்குன கூலிங்க கிளாஸயே ரூமுக்குள்ள வச்சுட்டு எங்க வச்சோம்னு தெரியாம அந்த தேடு தேடுன.. நீ புதையல் தேட போறியா?” என்று அகர்ணன் வினவ,
“இமோஷனல் டேமேஜ்..” என்றபடி தலையில் கைகள் மடக்கி குத்திக் கொண்டான்.
“எனக்கு இந்த அட்வென்சரஸ் மூவீஸ் ரொம்ப பிடிக்கும்.. நான் கூட யோசிச்சுருக்கேன்.. நாம க்ரூப்பா நிறையா பேர் சேர்ந்து எதாவது புதையல் வேட்டைல இறங்கினா சூப்பரா இருக்கும்னு.. ஏ! உங்களுக்கு ஞாபகம் இருக்கா? சின்ன வயசுல செயின், மோதிரம் இப்படி எதாவது ஒளிச்சு வச்சு அது கண்டிபிடிக்க நிறையா க்ளூ எழுதி அங்க அங்க ஒளிச்சு வச்சு நம்ம விளையாடுவோம்ல?” என்று இளா கேட்க,
“ஆமா இளா.. அதுலாம் செம்ம ஜாலியா இருக்கும்” என்று அகா உற்சாகமாய் கூறினாள்.
“ஹ்ம்.. அப்படி எதும் நிஜமாவே தேடி போற போல இருந்தா நல்லா இருக்கும். எக்ஸைடிங்கா.. இந்தச் வீ.ஜீ.பீ ஸ்னோ வேர்ள்ட் இருக்குற போல இதுமாதிரி எதும் இன்டோர் கேம் ஸ்டார்ட் பண்ணா நல்லா இருக்கும்” என்று துருவன் கூற,
“ஆமால்ல?” என்று இளா உற்சாகமாய் அவனைப் பார்த்தாள்.
அவர்கள் கையில் இருந்த மாயாஜால சீட்டுகள் அவர்கள் பேச்சிற்கு ஏற்ப அதன் மாயாஜலத்தை சிறப்பாகச் செய்து ‘ததாஸ்து…’ என்றது.
இரவு வெகுநேரம் ஆனதும், “அகா.. டயர்டா இருக்குனா போய்த் தூங்குடி” என்று ஜான் கூற,
“ஏ.. எல்லாருமே போலாம்.. ரொம்ப லேட் ஆயிடுச்சு..” என்று விஷ் கூறினான்.
“ஹ்ம்.. ஆமாபா.. எனக்குத் தூக்கமா வருது” என்று இளா கூற,
“சரி வாங்க கிளம்புவோம்” என்று துருவன் கூறினான்.
யாவரும் விடைபெற்றுக் கொண்டு அவரவர் அறைக்குச் செல்ல, படுக்கும் முன் தங்கள் கரங்களைப் பார்த்தோர், ‘என்ன ஜிகினாவா இருக்கு?’ என்று அதைக் கழுவிவிட்டு வந்து படுத்தனர்.
—---------------------
மறுநாள் காலை, சூரியன் முகத்தில் சுரீரென அடிக்க, அதில் சற்றே எரிச்சலுற்ற இளநகை, பக்கவாட்டாகத் திரும்பிப் படுத்தாள்.
படுத்தவள் உடல் கரடுமுரடான பகுதியில் குத்தப்பட, “ப்ச்.. என்னதிது?” என்று மீண்டும் திரும்பியவள் இடையில் நறுக்கென்று ஏதோ குத்திய உணர்வு..
“ஸ்ஸ் ஆ..” என்று கண்களைத் திறக்க அவள் சிரமப்பட, பாவையை அணைத்து ஏதோ ஓர் வலிமையான பொருள் இருப்பதைப் போன்று உணர்ந்தாள்.
கண்களை வந்து தாக்கிய வெளிச்சத்தினால் சிரமப்பட்டு முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு கண் திறந்தவள் முகத்திற்கு வெகு அருகில் துருவனின் முகமிருக்க, அதில் மூச்சுவிட மறந்த நிலையில் பதறிப் போனாள்.
“அம்மே..” என்று அவள் அலற, அதில் பதறிக் கொண்டு முழித்த துருவன் அவளை அணைத்து படுத்திருப்பதில் மேலும் பதறி விலகினான்.
மீண்டும் அவனுடலில் ஏதோ குத்த, “ஆ..” என்றபடி எழுந்தவன் அப்போதே சுற்றி முற்றி தன் பார்வையை சுழற்றினான்.
அடர்ந்த காட்டுப்பகுதிக்கு நடுவில் தான் இருப்பதை உணர்ந்தவன் இளநகையைப் பார்க்க,
பீதியுடன் எழுந்து நின்றவள், “நம்ம எங்க இருக்கோம்?” எனும்போதே, “அய்யோ அம்மே பேயீஈஈஈ” என்று உச்சகட்ட குரலில் ஜான் கத்துவது கேட்டது.
அவள் சத்தத்தில் பதறிப்போன இளா துருவன் கரங்களைப் பற்றிக் கொள்ள, அதில் உள்ளுக்குள் சில்லென்று உணர்ந்தபோதும் அவள் தோளைத் தட்டிக் கொடுத்தவன் அவளுடன் குரல் வந்த திசைக்குச் சென்றான்.
ஜான் வாயைப் பொத்தி முறைத்த மதி, “அது வெறும் பாறைடி பைத்தியமே” என்க,
“டேய் மாங்கா.. என்னாச்சு? உன் மைக் போச்சா?” என்று கத்தி பேசினாள்.
தன் காதுகளைப் பொத்திக் கொண்ட மதி, “ஏன்டி கத்துற?” என்க,
“என்னடா பேசுற? சத்தமா பேசுடா” என்று மேலும் கத்தினாள்.
அதற்குள் அவள் சத்தம் கேட்ட மற்றவர்களும் அங்கே கூடிவிட, “ஆ.. ஜான் காது வலிக்குது” என்று விஷ் அவள் சத்தத்தில் கடுப்போடு கத்தினான்.
அவள் ஏதும் கேட்காமல் மேலும் கத்த, அவள் வாயைக் கப்பென்று மூடிய துரு, “எங்களுக்கு மைக் நல்லா வேலை செய்யுது உனக்குத் தான் காது கேட்கலை” என்று சைகை செய்ய,
“அய்யயோ.. என் காது போச்சா?” என்று மீண்டும் கத்தினாள்.
அதில் அதிர்ந்து போன துருவன் மற்றவர்களைப் பார்க்க, “நான் பேசட்டுமா?” என்ற ஒரு குரல் வானத்திலிருந்து ஒலித்தது.
அனைவரும் மாவீரன் படம் சிவகார்த்திகேயன் போல வானத்தைப் பார்க்க, பிரகாசமான ஒளியுடன் கனீரென்று பேசியது அந்த அசரீரி!
அனைவரும் ஆச்சரியமாய் மேலே பார்ப்பதைப் பார்த்த ஜான் தானும் நிமிர்ந்து, “என்னாத்தடா பாக்குறீங்க?” என்று கத்த,
“அய்யோ.. இவ கத்துறதுல என் காது ஜவ்வு கிளிஞ்சுடும் போலயே” என்று விஷ் தன் காதுகளைப் பொத்திக் கொண்டான்.
“அடடா.. உங்களோட அக்கப்போரா இருக்கு.. ஒரு அசரீரிய பேச விடுறீங்களா? சரி இருங்க” என்ற அந்த ஒளி சொடக்கிட, அனைவரும் வித்தியாசமாய் உணர்ந்தனர்.
ஜான் தன் காதுகளைத் தொட்டுப் பார்த்து, “ஏ குறுவி சத்தம்.. எனக்குக் காது கேட்குது” என்க,
“எல்லாம் ஒரு பத்து நிமிஷத்துக்கு தான்” என்று அசரீரி கூறியது.
யாவரும் மேலே நோக்க, “இது ஒரு சுவாரஸ்யமான புதையல் வேட்டை. புதையலை கண்டுபிடிச்சா உங்க உலகத்துக்குப் போயிடுவீங்க.. இல்லைனா காலம் பூரம் இங்க தான் இருக்கனும்” என்று அசரீரி கூற,
“என்னாதூ.. மறுபடியும் மேஜிக்கா?” என்று நம் தோழர்கள் நால்வரும் கத்தினர்.
-தொடரும்...
உங்கள் பொன்னான கருத்துக்களை சொல்லுங்க தங்கம்ஸ்
உனக்கே இதெல்லாம் ஓவரா தெரியல 
